برای انجام فعالیت‌های خیریه‌ای، اجتماعی و فعالیت‌های داوطلبانۀ صنعتی، انواع گوناگونی از سازمان‌ها وجود دارند. برای درک بهتر و جلوگیری از تداخل این مفاهیم، تعدادی از اصطلاحات مورد استفاده در توصیف این سازمان‌ها را در ادامه توضیح می‌دهیم.
بنابراین قبل از این‌که به مصاحبه‌ای رسمی بروید یا اشتیاق مبرمتان به کار در یک خیریه را عملی کنید، لازم است ماهیت هریک از این نهادها را به طور دقیق بشناسید. (نکته: همۀ موسسات غیرانتفاعی خیریه محسوب نمی‌شوند.)
در ادامه با چند طبقه بندی اصلی از سازمان‌ها آشنا می‌شوید:
سازمان‌های غیرانتفاعی (Not-for-profits)
سازمان غیر انتفاعی، همان‌طور که از نامش پیداست نه برای بهره مندی از سود و منفعت شخصی، بلکه برای انجام ماموریت‌ها و تکالیف فعالیت می‌کند. فعالیت یک سازمان غیرانتفاعی به طور قانونی سودآور است، اما این سود تنها برای فعالیت‌های روزمره سازمانی، پرداخت دستمزد تعیین شده کارکنان، بودجه ساخت و ساز بنا یا برای راه اندازی پروژه صرف میشود.
از همه مهم‌تر، تمام این فعالیت‌ها نیز باید با اهداف و ضوابط سازمان سازگار و همگام باشند. موسسات غیر انتفاعی- چه به طور داوطلبانه یا به هر شکل دیگری – نمی‌توانند سود حاصل را مورد استفاده شخصی اعضاء خود قرار دهند. آن‌ها باید به اهداف منسجم و یکپارچه‌ای که میان این نوع سازمان‌ها مشترک است پایبند باشند.
برای مطالعه :
سازمان‌های بدون سود (Not for profit) معمولا غیرانتفاعی یا سمن نام میگیرند. این سازمان‌ها می‌توانند توسط کارمندان حقوق بگیر، داوطلبان یا ترکیبی از هر دو اداره شوند و ممکن است با اهداف ورزشی، مذهبی، آموزشی، اجتماعی، انسان دوستانه یا علمی فعالیت کنند. آن‌ها از نظر بزرگی با یک‌دیگر متفاوتند، اما نسبت به دیگر سازمان‌ها، از جمله ان.جی.او ها در مقیاس کوچک‌تری قرار میگیرند.
نمونه مثالی از این سازمان‌ها شامل یک باشگاه فوتبال عام‌المنفعه یا مراکز توانبخشی برای ارائه خدمات به معلولین باشند. بعضی از سازمان‌های غیر انتفاعی از نظر دسته بندی وارد طیف خیریه‌ها و سازمان غیر دولتی می‌شوند که نشانگر هم‌پوشانی این نهادها نسبت به یک‌دیگر است.
ویژگی سازمان‌های غیرانتفاعی:
. حق افزایش سود برای بهره‌وری شخصی ندارند
. کارمندان حقوق بگیر و داوطلبان اعضای این سازمان را تشکیل می‌دهند
. الزامی برای انجام فعالیت خیریه‌ای ندارند (در ادامه توضیح داده شده)
سازمان غیرانتفاعی برخلاف سازمان‌های انتفاعی و تجاری است که در جهت موفقیت مالی و بهره‌وری شخصی اعضای تشکیل دهنده‌شان از جمله؛ دوستان، خانواده یا سهام‌داران فعالیت میکنند و قادرند سود حاصل را برای سرمایه گذاری شخصی یا مشارکت عمومی صرف کنند.
خیریه‌ها
یک موسسه خیریه به نوعی یک سازمان غیرانتفاعی محسوب میشود. اگر چه به تعبیری ساده، واژۀ خیریه همواره یادآور "کار نیک" و خیرخواهی است، اما در عمل ضوابط و دستورالعمل‌های سخت و جدی برای تبدیل شدن یک سازمان به یک خیریۀ واجد شرایط وجود دارد.
رعایت تمام این قوانین به حدی دشوار است که برخی از سازمان‌ها تلاشی برای حفظ دسته بندی‌ها و خارج نشدن از حوزه مختص به خود نمی‌کنند. (حتی برخی از آن‌هایی که واجد شرایط هستند)، زیرا احساس میکنند پایبندی دائمی به الزامات امر دشواری است.
ویژگی‌های یک خیریه رسمی و واجد شرایط:
. به معنای کلمه یک سازمان‌های غیرانتفاعی است
. صرفاً اهداف خیرخواهانه را دنبال می‌کند (در چارچوب قانون)
. فعالیت عام المنفعه انجام می‌دهد
. با شرایط موسسات خیریه استرالیا و سازمان‌های متعهد غیر انتفاعی مطابق است
. خیریه یک ارگان دولتی، حزب سیاسی یا شخصی نیست
. هدف ناشایستی را دنبال نمی‌کند (به عنوان مثال: ترویج فعالیت‌های غیرقانونی)
طبق قوانین استرالیا، اهداف و مسئولیت‌های سازمان‌های خیریه باید حداقل در یکی از دوازده مورد ذکر شده به عنوان اهداف خیریه بگنجد. این دسته بندی ها آنچه که سازمان برای رسیدن به آن تلاش می‌کند را نشان می‌دهد.
برخی از این اهداف عبارتند از:
. پیش‌برد و ارتقاء سلامت، آموزش، محیط زیست و رفاه اجتماعی
. ترویج حقوق بشر و صلح دوستی
. جلوگیری از آسیب رسانی به حیوانات
اگر اهداف دنبال شونده به وسیله خیریه‌ها در چارچوب عناوین مطرح شده نباشد، باید خیرخواهانه بودن آن‌ها بررسی شود. بزرگ‌ترین تفاوت بین یک موسسه خیریه و دیگر سازمان های غیرانتفاعی این است که یک موسسه خیریه باید از سمت اداره مالیات به‌عنوان یک نهاد خیرخواهانه و بشر دوستانه تائید شود و مجوز بگیرد (یعنی در راستای اهداف تعیین شده فعالیت کند و صلاحیتش تائید شود.) تنها در این صورت واجد شرایط است. دیگر سازمان‌های غیرانتفاعی باید برای موضوعات گوناگون دیگر مجوز مالیاتی کسب کنند.
ویژگی خیریه‌ها:
. باید اهدف خیرخواهانه‌ای را که توسط قانون تایید شده است، دنبال کنند
. باید فعالیت‌های عام المنفع‌های انجام دهند که بخش قابل توجهی از عموم را شامل شود
. باید یک سازمان غیرانتفاعی باشند
. اعضای متشکل خیریه ممکن است طیف کارمندان تا داوطلبان را در بر بگیرد
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره همکاری با خیریه، 12 عنوان شغلی برای کار در یک خیریه را بررسی کنید، دوست دارید بدانید خیریه برای شما هم مناسب است یا نه؟ تا مشغولیت درخور خودتان را بیابید.
سازمان‌های مردم نهاد(Non-government organisations)
سازمان‌های مردم نهاد یا "ان جی او" (N.G.O) که نام پرکاربرد دیگر آن‌هاست، سمن مستقل از دولت‌های محلی، ایالتی یا بین المللی عمل میکنند، با این وجود ممکن است از دولت کمک مالی بگیرند. و اکثراً روی مسائل اجتماعی و سیاسی تمرکز میکنند.
یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های سمن ها با سازمان‌های غیرانتفاعی، حوزۀ کاری این سازمان‌ها است. ان جی او ها عمدتاً (اما نه همیشه) به مسائل بزرگ‌تر و گسترده‌تری مانند بلایای طبیعی، قحطی یا قاچاق کودکان در سراسر جهان می‌پردازند، در حالی‌که سازمان‌های غیرانتفاعی اغلب به مسائل کوچک مقیاس مانند هنرهای بومی و مذهبی و صلح دوستی می‌پردازند.
ان جی او ها بیشتر به بسیج منابع، حمایت از شهروندان، ارائه راه‌کار سیاسی، ایجاد تغییر در روند پروژه‌های کوچک و بزرگ و همکاری با سازمان‌های دیگر به منظور دستیابی به اهداف مشترک می‌پردازند. اعضای آن‌ها عمدتاً متشکل از کارمندان و داوطلبان است.
اگرچه این ویژگی‌ها در سراسر جهان متفاوت است، اما در استرالیا ان جی او سازمانی است که:
. بدون نظارت و نمایندگی دولت کار می‌کند
. سویه‌های بشردوستانه با محوریت فعالیت اجتماعی سیاسی دارد
. کارمندان حقوق بگیر و داوطلبان اعضای آن را تشکیل می‌دهند
. به انجام پروژه‌های بین‌المللی و بزرگ مقیاس تمایل دارد
شایان ذکر است که تعدادی از سازمان‌های دولتی وجود دارند که فعالیت‌های بشردوستانه‌ای مشابه سمن ها انجام می‌دهند. تنها تفاوت این است که این سازمان‌ها توسط دولت تأمین مالی، حمایت و مجری می‌شوند و متقابلا باید به دولت‌های محلی یا ملی پاسخگو باشند. این بدان معنی است که دامنۀ فعالیت و اولویت این سازمان‌ها وابسته به این‌که تحت نظارت چه کسانی هستند تغییر می‌کند.
بیشتر بخوانید :
احسان و نیکوکاری در قرآن و روایات
شرکت‌های مسئولیت اجتماعی
در حال حاضر، در استرالیا، شرکت‌های اجتماعی یا مسئولیت اجتماعی در دسته بندی قانونی به رسمیت شناخته نمی‌شوند، اما از آن‌جایی که نام آن‌ها زیاد به گوش‌تان می‌خورد، لازم است با آن‌ها آشنا شوید.
یک شرکت مسئولیت اجتماعی، سازمانی است که عمدتا از درآمد حاصل شده از تجارت و فروش استفاده می‌کند تا به بهبود جامعه بپردازد و فعالیت‌های محیطی زیستی، اجتماعی، فرهنگی یا اقتصادی انجام دهد.
از این شرکت‌ها انتظار می‌رود که بخش قابل توجهی (بیش از 50٪) از سود خود را در انجام مأموریت‌های اجتماعی خود سرمایه گذاری کنند.
برخلاف سازمان‌های غیرانتفاعی که باید 100٪ سود خود را در این راه بگذارند. درآمد شرکت‌های اجتماعی بر بودجه دولتی و کمک مالی خیرین متکی نیست بلکه به مهارت‌های تجاری اعضاء به عنوان منبع تأمین مالی برای انجام فعالیت اجتماعی وابسته است.
مثلاً یک کافی شاپی که عایدات فروش خود را برای کمک به جوانان بی‌خانمان استفاده می‌کند یا یک شرکت نظافتی که تنها پناهندگان و اقلیت‌ها را استخدام می‌کند تا به آن‌ها کمک کند زندگی جدیدی آغاز کنند.
ویژگی شرکت‌های مسئولیت اجتماعی:
. کسب و کارهای تجاری پرکاربردی با قابلیت اجرایی هستند
. به سمت اهداف مشترک اجتماعی حرکت میکنند
. بیش از 50٪ سود خود را برای انجام امور اجتماعی سرمایه گذاری میکنند
. تجارت میکنند تا درآمدزا باشند
. زیرمجموعه سازمان‌های غیر انتفاعی نیستند
. کارمند محور هستند و کم‌تر احتمال می‌رود داوطلب استخدام کنند
خب! حالا که اطلاعات کافی را کسب کردید، دیگر یک شرکت مسئولیت اجتماعی را با سازمان غیرانتفاعی و یا سازمان مردم نهاد اشتباه نمی‌گیرید. از حالا به بعد اطرافیان‌تان را هم آگاه کنید!
منبع: وب سایت gradaustralia
دیدگاه خود را بنویسید